ซีซั่นนี้หลายทีมในพรีเมียร์ลีคต้องบอกว่ามีการเปลี่ยนแปลงไปเยอะมากทีเดียว แต่การเปลี่ยนแปลงอย่างหนึ่งที่ทำให้เราเห็นภาพชัดเจนมากก็คือ ทีมใหญ่ กับ ทีมกลาง ของตารางที่มีความคิดแตกต่างกัน ซึ่งความคิดเหล่านี้แสดงออกมาในรูปแบบของการทำทีมอีกด้วย วันนี้เราจะไปดูกันว่าทีมใหญ่แต่คิดเล็ก แต่ทีมกลางกลับคิดใหญ่มันเป็นอย่างไร
ทีมใหญ่กลับคิดเล็ก
เริ่มกันที่ทีมใหญ่ของลีคกันก่อน ในที่นี้เราจะหมายถึง แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด กับ อาร์เซนอล สองทีมนี้เคยเป็นทีมใหญ่ของลีค ของเกาะอังกฤษเลยก็ว่าได้ทั้งสองทีมต่างเคยเป็นคู่แข่งแย่งแชมป์ลีคกันอย่างสนุกสนานในช่วงเวลาหนึ่ง แต่ตอนนี้ทั้งคู่ต้องบอกว่ากำลังเปลี่ยนแปลงไปอย่างมาก ทั้งคู่เป็นทีมใหญ่ แต่ความคิดของเค้ากลับคิดเล็กจนน่าแปลกใจ แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด หลังยุคป๋าเฟอร์กี้ บอกเลยว่าไม่ใช่แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ดที่สนใจผลงานในสนามอีกแล้ว พวกเค้าสนใจแต่เรื่องธุรกิจอย่างเดียว สนใจเรื่องเม็ดเงินสปอนเซอร์ มากกว่าผลงานในสนาม ดูได้จากการแต่งตั้งโค้ชแต่ละคน กับการซื้อตัวกลายเป็นไม่กล้าซื้อไปเอาแค่ประคองตัวแล้วใช้ชื่อเสียงเก่าเพื่อหากินต่อไป อย่าถามหาแชมป์เลยอีกนานบอกตามตรง อาร์เซนอลเองก็ไม่ต่างกัน หลังยุคอาร์แซน เวงเกอร์ พวกเค้าก็ต้องมองหาตัวแทนต่อไปตอนนี้มาใช้บริการของ มิเกล อาร์เตตา เด็กเก่า ยังไม่รวมถึงการทุ่มซื้อนักเตะที่น้อยมาก กลายเป็นคิดเล็กอย่างไม่น่าเชื่อ
ทีมกลางคิดใหญ่
อีกด้านหนึ่ง ทีมกลางตารางที่หลายคนอาจจะเคยมองข้ามมาตอนนี้พวกเค้าคิดการใหญ่จะเบียดตัวเองเข้าไปแทรกเป็นทีมใหญ่ของระดับประเทศแล้ว ไม่ว่าจะเป็น เลสเตอร์ ซิตี้ที่ตอนนี้พวกเค้ามาไกลกว่าที่คิดพร้อมจะขึ้นชั้นไปทีมใหญ่ เอฟเวอร์ตัน ก็คิดใหญ่กว่าเดิมด้วยการดึงตัวคาร์โล อันเชลอตติ เค้ามา หรือจะเป็น วูลฟ์แฮมป์ตันที่ พวกเค้าพร้อมทุ่มเหมือนกัน ทั้งสามทีมจะเห็นว่าผลงานในสนามดีมาก พวกเค้าคิดการใหญ่ทำผลงานในสนามให้ดีเพื่อดีดตัวเองขึ้นไป น่าติดตามว่าพวกเค้าจะยืนระยะได้มากแค่ไหน